Δεύτερη βδομάδα εξετάσεων και συνεχίζουμε δυναμικά. Δυναμικά τώρα,τρόπος του λέγειν. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή....
Πρώτο μάθημα: αρχαία. Οι μαθητές ξεκινάνε χαλάρα ένα πεντάωρο την ημέρα, οχτώ μέρες πριν μπας και προλάβουν. Τρίωρα στα φροντηστήρια κι άλλες τόσες ώρες κλεισμένος στο δωμάτιο να επαναλαμβάνεις με περισπούδαστο ύφος "λύω λύεις λύει" μέχρι που τελικά υπνωτίζεσαι από την ίδια σου την φωνή και σε παίρνει ο ύπνος πάνω από τις μεταφράσεις. Ξυπνάς στο τσακ πριν έρθει η μανούλα με τον χυμούλη και τα μπισκοτάκια "για να σε βοηθήσουν στο διάβασμα πουλάκι μου." Και φτου ξανά κι απ'την αρχή. Είσαι σίγουρους πως δεν θα πέσουν τα sos,αλλιώς τι τα δώσαν; Και φτου κι απ'την αρχή το συντακτικό...
Ενώ παράλληλα σε ένα σκοτεινό υπόγειο πίσω από μια δίφυλλη βαριά σιδερένια πόρτα πέντε καθηγητές στέκονται σε σχηματισμό αστεριού. Στην κορυφή φυσικά ο παλαιότερος, πιο πεπειραμένος, και πιο κοντά στην σύνταξη. Αυτός που επέμενε να φτάσουν τον Θουκυδίδη μέχρι τος 83 κι ας είχαν οι μαθητές την ίδια εποχή πτυχία ξενόγλωσσα.Ο ίδιος που έβαλε απροειδοποίητο test στα συνηρημένα β' τάξης και μέχρι και ο απουσιολόγος έγραψε 12. Η μπάσα φωνή του αρχηγού κάνει το φως απ'το μοναδικό κερί να τρεμοσβήνει. "Φέρατε τα sos?" Ρωτάει. Τέσσερα κεφάλια κουνιούνται συγκαταβατικά, τέσσερα ζευγάρια χέρια βγάζουν βιαστικά φωτοτυπίες από τσάντες τσαντάκια και τσέπες και τέσσερα ζευγάρια μάτια μένουν χαμηλωμένα καθώς ο αρχηγός παραλαμβάνει τα sos.
Αφού τα μελετήσει για ένα δίλεπτο κοιτάει τους όμοιους του και ένα σαρδόνιο χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του. Γυρνά προς μια κοκκινομάλλα ακόλουθο, φοιτήτρια του φιλοσοφικού. "Φέρε την θυσία." Το κορίτσι έντρομο τρέχει και γυρίζει κουβαλώντας τον κατάλογο ανωμάλων ρημάτων. Οι πέντε καθηγητές ανάβουν από ένα σπίρτο και καίνε το βιβλίο ευλαβικά.
Ύστερα ο αρχηγός πιάνει τα sos στα χέρια του. Με απότομες κινήσεις και ένα σατανικό γέλιο (τύπου μουαχαχαχαχα) κάνει χίλια κομμάτια το Ευαγγέλιο των μαθητών. Όταν περάσει ο παροξυσμός του γέλιου κοιτά τους υπόλοιπους καθηγητές. "Ξέρετε τι δεν θα βάλουμε..." Ψιθυρίζει και εξαφανίζεται σε μια δίνη μωβ καπνού. Οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι κοιτιούνται για λίγο, γνέφουν, κι ύστερα μ'ένα νεύμα εξαφανίζονται. Η φοιτήτρια φυσάει το κερί και το σκοτεινό υπόγειο, γνωστό και ως αίθουσα των καθηγητών, βυθίζεται στο σκοτάδι.
...Και λίγα λεπτά πριν μοιραστούν τα θέματα ο αρχηγός μουρμουρίζει "οιμώζετε.."
*Το παρών προϊόν δεν έχει σκοπό να προσβάλει κανέναν. Προφανώς και οι καθηγητές μας μας αγαπάνε και κάνουν ο,τι καλύτερο μπορούνε για εμάς. Οι περισσότεροι τουλάχιστον...
Πρώτο μάθημα: αρχαία. Οι μαθητές ξεκινάνε χαλάρα ένα πεντάωρο την ημέρα, οχτώ μέρες πριν μπας και προλάβουν. Τρίωρα στα φροντηστήρια κι άλλες τόσες ώρες κλεισμένος στο δωμάτιο να επαναλαμβάνεις με περισπούδαστο ύφος "λύω λύεις λύει" μέχρι που τελικά υπνωτίζεσαι από την ίδια σου την φωνή και σε παίρνει ο ύπνος πάνω από τις μεταφράσεις. Ξυπνάς στο τσακ πριν έρθει η μανούλα με τον χυμούλη και τα μπισκοτάκια "για να σε βοηθήσουν στο διάβασμα πουλάκι μου." Και φτου ξανά κι απ'την αρχή. Είσαι σίγουρους πως δεν θα πέσουν τα sos,αλλιώς τι τα δώσαν; Και φτου κι απ'την αρχή το συντακτικό...
Ενώ παράλληλα σε ένα σκοτεινό υπόγειο πίσω από μια δίφυλλη βαριά σιδερένια πόρτα πέντε καθηγητές στέκονται σε σχηματισμό αστεριού. Στην κορυφή φυσικά ο παλαιότερος, πιο πεπειραμένος, και πιο κοντά στην σύνταξη. Αυτός που επέμενε να φτάσουν τον Θουκυδίδη μέχρι τος 83 κι ας είχαν οι μαθητές την ίδια εποχή πτυχία ξενόγλωσσα.Ο ίδιος που έβαλε απροειδοποίητο test στα συνηρημένα β' τάξης και μέχρι και ο απουσιολόγος έγραψε 12. Η μπάσα φωνή του αρχηγού κάνει το φως απ'το μοναδικό κερί να τρεμοσβήνει. "Φέρατε τα sos?" Ρωτάει. Τέσσερα κεφάλια κουνιούνται συγκαταβατικά, τέσσερα ζευγάρια χέρια βγάζουν βιαστικά φωτοτυπίες από τσάντες τσαντάκια και τσέπες και τέσσερα ζευγάρια μάτια μένουν χαμηλωμένα καθώς ο αρχηγός παραλαμβάνει τα sos.
Αφού τα μελετήσει για ένα δίλεπτο κοιτάει τους όμοιους του και ένα σαρδόνιο χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του. Γυρνά προς μια κοκκινομάλλα ακόλουθο, φοιτήτρια του φιλοσοφικού. "Φέρε την θυσία." Το κορίτσι έντρομο τρέχει και γυρίζει κουβαλώντας τον κατάλογο ανωμάλων ρημάτων. Οι πέντε καθηγητές ανάβουν από ένα σπίρτο και καίνε το βιβλίο ευλαβικά.
Ύστερα ο αρχηγός πιάνει τα sos στα χέρια του. Με απότομες κινήσεις και ένα σατανικό γέλιο (τύπου μουαχαχαχαχα) κάνει χίλια κομμάτια το Ευαγγέλιο των μαθητών. Όταν περάσει ο παροξυσμός του γέλιου κοιτά τους υπόλοιπους καθηγητές. "Ξέρετε τι δεν θα βάλουμε..." Ψιθυρίζει και εξαφανίζεται σε μια δίνη μωβ καπνού. Οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι κοιτιούνται για λίγο, γνέφουν, κι ύστερα μ'ένα νεύμα εξαφανίζονται. Η φοιτήτρια φυσάει το κερί και το σκοτεινό υπόγειο, γνωστό και ως αίθουσα των καθηγητών, βυθίζεται στο σκοτάδι.
...Και λίγα λεπτά πριν μοιραστούν τα θέματα ο αρχηγός μουρμουρίζει "οιμώζετε.."
*Το παρών προϊόν δεν έχει σκοπό να προσβάλει κανέναν. Προφανώς και οι καθηγητές μας μας αγαπάνε και κάνουν ο,τι καλύτερο μπορούνε για εμάς. Οι περισσότεροι τουλάχιστον...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου